Պաբլո Պիկասսոն մի անգամ ասել է. «Աստված էլ մի ուրիշ տեսակի ստեղծագրծող է: Նա հորինել է ընձուղտ, փիղ ու կատու: Նա ոչ մի կոնկրետ ոճ չունի: Պարզապես տարբեր բաներ է փորձել»:
Երբ սկսում ենք մեր երազանքների վրա աշխատել, միշտ վախ ենք զգում: Պե՞տք է հետևել կանոններին: Ո՞վ է այդ կանոնները հորինում մինչ մենք մեր այդքան տարբեր կյանքն ենք ապրում: Եթե Աստված ստեղծել է ընձուղտը, փիղն ու կատուն և մենք էլ նրա օրինակին ենք հետևում, ապա ի՞նչու պետք է հետևել այս կամ այն կանոնին: Երբեմն կանոնները օգնում են չկատարել մեզնից առաջ կատարված սխալները, բայց ամենից հաճախ կանոնները ստիպում են անել այն ինչ արդեն արել են մեզնից առաջ:
Ինքնավստահ եղե՛ք: Վստահե՛ք Տիեզերքին և շտապեք զարմացնել ինքներդ ձեզ: Պողոս առաքյալն ասել է. «Աստված ստեղծել է հիմարությունը, որ համեմատի իմաստության հետ: Աստված ստեղծել է թուլությունը աշխարհում, որ ցույց տա ուժը»:
Իմաստունը գիտի, որ որոշ գործողություններ կրկնվում են: Ոմանք պարբերաբար դեմ են առնում այն խնդիրներին, որոնց նախկինում բախվել են: Նրանք սկսում են մտածել` էլ երբեք չեն հասունանա, քանի որ նույն բանը նորից կրկնվում է իրենց հետ:«Ես սրա միջով էլի եմ անցել»-բողոքում են նրանք իրենց սրտին: «Հնարավոր է, – պատասխանում է սիրտը,- բայց դու դեռ այն չես ընկալել»:
Իմաստունը հասկանում է, որ կրկնությունը պատճառ ունի. սովորեցնել դասը, որը դեռ հասկացվելու կարիք ունի: Կրկնվող իրավիճակները ամեն անգամ տարբեր լուծումներ են պահանջում: Նա, ով ձախողում է, չպետք է դա որպես սխալ ընկալի, այլ ավելի շատ քայլ դեպի ինքնաճանաչողություն: Սա նման է նրան, ինչ Թոմաս Ուաթսոն է ասում. «Ուզու՞մ ես իմանալ հաջողության գաղտնիքը: Այն չափազանց շատ պարզ է: Կրկնապատկիր քո ձախողումների քանակը»:
թարգմ. Անի Հակոբյան
