вторник, 17 января 2012 г.

Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերի

                                                   ԱՂՈԹՔ

«Աստված իմես չեմ խնդրում հրաշքներ և տեսիլքներես խնդրում եմ ուժ՝ ամեն օրվա համարՍովորեցրու ինձ փոքրիկ քայլերի արվեստը:Դարձրու ինձ հետևողական և պատրաստակամորպեսզի օրվա միապաղաղության մեջ միշտ ճիշտ ժամանակին կանգնեմ բացահայտումների և փորձի առջևորոնք ինձ կհուզեն:Սովորեցրու ինձ ճշգրիտ տնօրինել իմ կյանքի ժամանակըՆվիրիր ինձ ներքին ձայնորպեսզի առանձնացնեմ այն, ինչ պետք է անել առաջինև ապա երկրորդ հերթին:
Խնդրում եմ քեզանից չափավորություն և զսպվածությունորպեսզի իմ կյանքի ընթացքում չթռչեմ և չսողամայլ կարողանամ ծրագրել իմ օրը՝օրվա ընթացքումկարողանամ տեսնել բարձունքներն ու հեռուները:
Օգնիր ինձ հասկանալոր երազանքները չեն կարող օգնելո՝չ անցյալի,ո՝չ էլ ապագայի մասին երեզանքներըՕգնիր ինձ լինել այստեղ և հիմաընդունել այս րոպեն որպես ամենակարևորն ու գլխավորը:
Պահպանիր ինձ այն միամիտ հավատիցոր այս կյանքում ամեն ինչ պետք է հարթ լինիՏուր ինձ հստակ գիտակցությունոր դժվարություններըձախողումներըպարտությունները և անհաջողությունները միայն կյանքի բնական բաղադրիչ մասն ենորոնց շնորհիվ մենք աճում ենք ու հասունանում: 
Հիշեցրու ինձոր հաճախ սիրտը վիճում է բանականության հետ:
Անհրաժեշտ պահին ուղարկիր ինչ-որ մեկին ինձ մոտով քաջությունկունենա ասել ինձ ճշմարտությունըբայց ասել այն սիրելով:
Ես գիտեմոր շատ խնդիրներ որոշվում եներբ ոչինչ չես ձեռնարկում:Այդ դեպքում տուր ինձ համբերությունԴու գիտեսթե մենք ինչ քանշատ ենք զգում ընկերության կարիքԹույլ տուր արժանի լինել ճակատագրի ամենահրաշալի և քնքուշ այդ նվերինԴարձրու ինձմարդ՝ ունակ թակելու այն դռներըորոնք ամենաներքևում ենՊահպանիր ինձ այն վախիցոր ես կարող եմ ինչ-որ բան բաց թողնելիմ կյանքում:
Տուր ինձ ոչ թե այնինչ ես խնդրում եմ ինձ համարայլ այնինչն իսկապես անհրաժեշտ է ինձԵվ խնդրում եմ նորից՝ սովորեցրու ինձ փոքրիկ քայլերի արվեստը»