суббота, 23 июня 2012 г.

ԴԵՌ մի քիչ մարդ եմ __


          
Մի սենյակ՝ ուր մտնելով վերանում ես աշխարհից: Որտեղ սկսել և ավարտել ես մի շարք պատմություններ, որոնք միշտ ապրում էին գրքերում, և չգիտես ինչու այդ բոլոր պատմությունների հերոսները միշտ այնքան հարազատ էին քեզ, և զարմանալիորեն դու միշտ կարծում էիր որ յուրաքանչյուրից մի մասնիկ ունես: 
Սենյակում միշտ իր տեղում դրված է Չարլի Չապլինի գիրքը, որը ժամանակ առ ժամանակ ընթերցում ես: Այն միակ գիրքը, որը երբեք չես ավարտում:
Եվ այդ ամենից առանձին դու այնտեղ ստեղծել էիր քո պատմությունը, որը այդպես էլ չես կարողանում ավարտել, ինչպես և չի ստացվում ավարտել Չապլինի գիրքը: Զարմանալի է որ դու միայն քո ստեղծած պատմության, քո հերոսներին չես կարողանում հասկանալ: Նրանք քեզ համար այնքան հանելուկային են:
Ապրի՛ր, քո արտիստիկ սենյակում, շնչելով քո հիշողությունների հոտը, վերանալով աշխարհից, ախր այնտեղ դու երջանիկ ես __ :))
__________________________________________